2000

Abla İstanbul'a gider... Zaten kötü bir yılın sonudur. Kederler üst üste gelirya. İçimdeki tümörün büyüme hikayesi - Part I

Biraz yaklaşsana
Biraz, biraz daha
Kalp atışlarını duyamıyorum, göremiyorum seni orda mısın?
Ya gözlerin umursamaz bakışların,
Ya güven dolu sözlerin, sahip çıkışın
Yalnızım bu odada
Evde de kimse yok zaten
Artık annemler olmayınca evde yalnız kalıyorum
Artık hareketli şarkılar dinleyip playback yaptığımda bana garip garip bakan kimse de yok,
Ya da sinir bi şekilde emilie_big big world ü çalmamı isteyen kimse de yok
İşte yalnızım odada...
Yalnızken ağlamanın ne kadar garip olduğunu öğrendim ama
Hele yatarken nefesini dinleyememek...
Uyanır mı ses yaparken diye yatağımda kımıldayamadığım zamanlar yok
Çünkü yalnızım odada
Biliyor musun biraz yüksek sesli konuşunca sesim yankılanıyor bu odada
Daha önce fark etmemiştim odanın bu kadar geniş olduğunu
Hele penceresinden baktığımda ki bunu çok nadir yapıyorum başka başka manzaralarla karşılaşıyorum....
Geçen gün kafama bir şey takılınca büsbütün anladım yalnız olduğumu
Ben alışmıştım çünkü sana anlattığımda sen benim yerime düşünüyordun ben en azından sorumluluktan kurtuluyordum...
Ama sen yoktun ki ne yapabilirdim
Uyuyamadım o gece, ben alışmamıştım buna
Sana anlatmadığım sorunlarım da olurdu ama gene de unuturdum bi şekilde
Şu kapıyı hatırlıyor musun
Ne kadar büyük kalın ve korkutucu olduğunu da
Hele diğer insanlarla aramı kapatışını bir görsen
O kapı kapandığında içerde ne olur?
Arada sırada içerden bi ses böler yalnızlığı
"Esra gel çayını al" diye
Annem de eskisi gibi değil zaten
Benimle daha ilgili
Sanırım o da özlüyor
Arada kızıyor sana
Ama hiç biri benim kadar derin hissetmiyor yalnızlığı
Emanet gibi hissediyorum sokakta kendimi
Odama atsam kendimi biran önce istiyorum
Ama oda o kadar sessiz ki
Sessizliğinden korkuyorum bazen
O yüzden müziği sonuna kadar açıyorum
Art arda 100 den fazla şarkı dinliyorum
Bazen beynimin içinde duyuyorum sesleri birbirine karışmış
Pink Floyd, King Crimson, Steve Miller Band...
Annemler daha çok üstüme düşüyorlar ben odaya kilitlendikçe
Beni de götürmek istiyorlar ama ben gitmiyorum
Çoğu zaman vazgeçiyorlar gitmekten
Bazen yalvarıyorlar kumpir ısmarlamakla kandırıyorlar
Gitmiyorum...
Bazen de bırakıp gidiyorlar
Ama biliyor musun evde yalnızım diye erken dönüyorlar
Bense zaten yalnızım hissiyle bu kapının ardında...
Mükemmel bir soyutlanma yaşamdan
Solucanların gelmesini bekliyorum...

2000