6.7.05

Bitti

Dünyanın en çalışkan insanı sayılmam, hatta tembelim. Mızmızlanıyorum evet, yaptığım işi sorguluyorum ve bolca söyleniyorum da... ama sonunda işler bittiii! :D

Yarın bu şehirden uzaklaşıyorum bir süreliğine, ablamın yanına gidiyorum. Deniz, kum, güneş, dondurma ve çilek (eğer kaldıysa)... Bununla bırakmam tatili, dünyanın işini yapmışız, gezelim müsadenizle. Şu son günlerde canım biraz sıkkın. Bu tempoda aynı dili konuşmadığım insanlarla bir salonda saatlerce tıkılı kalmaktan sıkıldım. Kelebeksiz vadi olarak adlandırdığım yerde umarım bu yaz bir daha işim çıkmaz.

Bu sıkıcı ve yorucu tempoyu kazasız belasız atlattık. Öyleyse; odayı laminant döşeyen ustalara, oraya tekerlekli bürosit koyan idareye, dizgide yardımcı olan sevgili grafiker arkadaşlara (son anda bana piyangodan iş çıkaran, 7. sınıf dergileri yazan acemi kız dahil), en zor anlarda yanımda olan discmanime ve mp3lerime, geceleri çalışırken bana yazılarıyla eşlik eden sevgili blogerlara, şeftali ve tropikal meyve karışımı yedigünün mucidine, odama her türlü gıda servisi yapan anne ve babama teşekkürü borç bilirim.

Yarın başka bir şehirden görüşmek üzere. Hoşça kalın!