Lila lila lilla lila lila laa!

İğrenç bir şarkıdır. Bir dönem kabusumuz olmuştu, Beycafe'de sürekli bunu istiyorlardı müzik kutusundan... Şimdi odamın rengi oldu lila :)

Bugün dersaneye uğradım dokümanlarımı almak için. Biraz takıldık rehber hocalarla. Kızlarla kaynattık biraz. Daha doğrusu birisi anlattı biz şaşırdık kaldık. Traji komik bir hikaye söz konusu. Annesi 3 talihsiz evlilik geçirmiş. Üçüncüsü tam bir trajedi...

1. eşi, teyzesinin oğluymuş. Öz teyzesi (aynı zamanda kayınvalidesi) çok kötülük yapmış ve ayrılmak zorunda kalmışlar. 2. eşi yani arkadaşın babası o 3 yaşındayken annesiyle ayrılmışlar ve bir daha hiç görmemiş. Yani babasını hiç tanımıyormuş. "Git gör kızım merak etmiyor musun?" desek de "Yok canım ne göreceğim, bu zamana kadar aramamış sormamış" dedi haklı olarak. 3. eş biraz sonradan olma birşey. Arkadaş üniversiteden mezun olduğu sıralar olaylar gelişmiş ve annesiyle evlenmek istemiş. Çok iyi ve sevecen hatta süper bir insanmış. Bizim arkadaş da "bak anne evlenmeye niyetin varsa evlen bu adamla" diye teşvik etmiş. Anne biraz çekingen 3 ay düşündükten sonra tamam demiş ve evlenmişler. Yalnız 3. eş bir ay içinde hastalanıp ölmüş. Zaten kansermiş üvey baba ama haberi yokmuş. Hayatında hiç doktora gitmeyen insanlardan. Maalesef doktor doktor gezmelerine rağmen herhangi bir çare bulamamışlar. Bizimki çok ağlamış, başında durmuş, hastanelere götürüp getirmiş, "Talat amca hiç birşeyin yok ameliyat olacaksın hiç birşeyin kalmayacak" diye moral verip iyi bakmaya çalışmış. Annesi zaten çok üzgün... Bizimki odasına girip saatlerce ağlıyormuş. Talat amca "söyle kıza ağlamasın ben iyi olacağım, ölmeyeceğim ki" diyormuş birşeyden habersiz. Ne büyük talihsizlik... Şimdi bile "Talat amca çok iyiydi" diyor.

Annesi çocuklar biraz daha küçükken "sigortalı biriyle evlensem de 1 ay, fazla değil sonra ölse" dermiş espri olarak. Bizimki "öyle deme anne ya çok seversen, üzülürsün bu defa" dermiş. Annesi "aman bu saatten sonra kimi seveceğim" diye çıkışırmış. Bu nasıl bir talihtir, Demek o an söylediği talihsiz cümle dua yerine geçmiş. Nasıl olduğunu yargılamak yersiz ama enteresan bir durum olduğu kesin...

Hayatta herşey gelebilir başa o yüzden büyük konuşmamak gerek. Sonumuz hayola!