Tatilden Notlar

İşte döndüm. Dönem ortası Ereğli tatilim son derece zor bir yol macerasıyla sona erdi. Günlerdir ailecek takılıp, rutin geziler yapıp, eve dönüp, yeyip - içip, yatıyorduk. Bizim için mükemmel bir fırsat oldu. Çünkü yıllardır böyle ailece oturup bir odada tv izlememiştik. Ne kadar eğlendiğimizi unutmuşum. Annemin atasözleri, babamın esprilere bıyık altından gülüşü gerçekten birbirimize olan özlemimizi gidermiş gibi olduk. İyi bir terapi oldu. Ayrıca muhteşem manzaralar olan bir yer Ereğli, çok iyi poz veriyor. Fotoğraf makinem 'henüz' olmadığı için ancak cep telefonuyla çekilmiş kareler var.

Dersaneden aradılar, işleri p.tesine kadar halletmem gerektiği için dönmek zorunda kaldık. Bir de vergi iade zarfını vermem için 20'si son günmüş biz de dönmeye karar verdik. Kara kalmayalım dedik ama keşke dün gelseymişiz. Gece babamın gördüğü rüya hepimizi düşündürdü, birbirimize söylemesek de, esprilerle hafifletmeye çalışsak da çok korktuk. Hatta gece defalarca gözlerimi açtım, korkarak uyandım. Ertesi gün yola çıkacak insanlar için hayli kötü bir yorumu vardı rüyanın. :(

Yol gerçekten berbattı, 40-50km/h hızla çıktık Bolu'dan. Çok şiddetli bir tipi vardı. Kamyon ve otobüsler basıp gidiyor, arabalar ise sağdan yavaş yavaş gidiyor. Yolda bir sürü araba kalmıştı. Birini sollamaya kalksan yanından hızlıca geçemiyorsun, tekerlekler boşa dönüyor. Kabus gibiydi. Bir de rüya nedeniyle kötü bişeyler olmasını bekliyoruz. Annem yüksek sesli dua ediyor, benim kalbim fırlayacak stresten, kayan arabaları da gördükçe... Hatta bir ara bayılıyordum hemen camları açtık, babam "Endişelenme bak bir sorun yok. Çıkabiliyoruz yokuşu, yokuş bile sayılmaz bu, frenler de tutuyor." diyerek sakinleştirdi biraz. Ankara'da otobandan çıkana kadar devam etti tipi. Yani sağ sağlim geldik ya çok şükür.