Nasıl Gidiyor?

Gece kursları bitti. Sınıf arkadaşlarımdan bahsetmedim ama hepsiyle acayip kaynaştık. Meğer ben tam bir çeneymişim. Gerçi zıpalarla da dersi kaynatırdım ama öğrenci psikolojisi biraz daha farklı oluyor. Hocalarla enteresan bir diyalogum var. Hele bir tanesi... o bana ben ona kapak yapıp durduk. Neyseki bitti de kurtuldu benden :D Gündüz grubu devam ediyor hala, onlar biraz sakin. Çok tatlı insanlar var, onları da seveceğim galiba ama eğitimciler farklı! :)

Fotoğrafçılık biraz durgun şu sıra. Ot, çiçek, böcek fotoğrafları çekiyorum rastladıkça ama çok fazla vakit ayırabildiğim söylenemez. Hatta pcye de çok fazla vakit ayıramıyorum. Şu yaz bi gelseydi. Gerçi dersanede derslerin bitmesine iki hafta kaldı. Sonra da tekrar programı olur. Umarım çok yorucu bir program yapmazlar. Zaten bu sene max. düzeyde taddım yorgunluğu. Buraya yazmadım kaç gündür utandığımdan ama ben yine hastayım. Günlerdir perim perişan bir halde (ateşler içinde) derslerde kah dinleyerek kah anlatarak yaşam mücadelesi veriyorum. Bu kadar sık hastalanmanın yorgunluktan başka bir açıklaması olamaz! Neyse daha fazla ağlamayayım, sabır! En azından neşem yerinde :D

Dün iki öğrencimle kızılaya yürüdük, birer dondurma ısmarladım onlara :D Ne kadar tatlılar anlatamam :) H.sonu da geçen seneki öğrencilerimden birini gördüm. Kocaman olmuş zıpa! En sevdiklerimden birisiydi geçen sene. Atatürk Anadolu'ya gidiyor. Grup kurmuşlar da... bu gitardaymış da vs. vs. :D Ne kadar sevimli geliyor anlatamam. Üstelik kocaman olmuş. Yine gel dedim, ünlü olunca beni unutma dedim :) "Tamam hocam" dedi.

Bugün penguen'de gördüğüm ve o andan beri çeşitli periyodlarla güldüğüm bir espriyi buraya ekleyeyim. Mükemmel olmuş. Otobüste kendi kendine gülen bendim :)))