Şubat

Evet bir şubat tatili de böylelikle bitti. Herkes işine gücüne döndü. Yağızlar burdaydı, pazar günü gittiler. 2 hafta boyunca onun sesine uyanmanın keyfini çıkardım. O kadar sevimli geliyor ki. Sanırım bize çok sevimli geliyor, diğer hiç bir çocuk güzel gelmiyor, aynı tadı vermiyor. Yağız da muhtemelen diğer insanlara sevimli gelmiyordur. Bu göreceliliği anlamak gerçekten çok zor. :D Onu şimdiden özledik, kameradan görmek el sallamak istiyoruz. Öpüceeemm deyince yüzünü uzatması gözümüzün önünden gitmiyor. En kısa zamanda tekrar tatil falan olmasını istiyoruz. :)

Tüm bunların dışında bir şey dikkatimi çekti. Şubat ayı depresyon ayı mıdır? Tanıdığım herkes ya depresyonda, ya depresyonun eşiğinde. Mutsuz yani. Ben de sanırım biraz sarsıldım bu şubatta. Zor kararlar, dönemeçler çıktı karşıma. Her şeyin hayırlısını dilemekten daha büyük bir atılım yapamadım maalesef. Kararlar beni her zaman zorlamıştır.

Bankacılık işi için Trabzona mülakata gitmiştim. Henüz mülakat sonuçlarıyla ilgili bir gelişme yok, öğretmenlik için ise atamalara başvurdum. İnşAllah öğretmenlik işi olur ve ben çektiğim işkencelerden kurtulurum. Sade, huzurlu ve sevgi dolu bir hayat istiyorum daha fazla değil.

Haa bir de bu şubatın bir an önce bitmesini diliyorum.