Tebdil-i Mekan

Bir gün tüm bunların sonu olacaktı mutlaka, herşeyin vardır. Tebdil-i mekan huzur verir mi bilmiyorum, göreceğiz. Bir başka şube, bir başka hayat, belki bambaşka sorunlar olacak. Şimdi içimde okula yeni başlayacak çocukların tedirginliği var. Hemen herkesi tanısam da içimdeki o buruk hissi gideremiyorum, tümü bundan mı kaynaklanıyor bilmiyorum. Aslında biliyorum tümü bu değil ama gücüm yok ifade edecek.

"Bir akvaryumu yazmak, akvaryumda yasamaktan kolaydır..." demiş ya şair, hani aylar önce yazmış ve teneffüse çıkıyorum demiştim ya. Yine akvaryumda bir balık olup yıllar yılı aynı akvaryumda yüzen diğer yitik ruhu aramaktan yoruldum ve yine aynı korkuları yaşamaktan ve aynı eski yolları arşınlamaktan başka birşey istiyorum cesaretim olmayarak. Ne kadar isterdim... (Wish you were here )

Tebdil-i mekandan ferahlık talebim var işin açığı. Biliyorum ki nereye gidersem götüreceğim çıkmazlarımı, fırtınalarımı, iyi/kötü yanlarımı ve zıpalar yine olacaklar. Belki böylesi daha iyi olacak derken;

"tebdil-i mekanda ferahlık yokmuş aslında
acının yüzölçümü yeryüzünden çokmuş aslında..."

demiş Sezen Aksu.

*Fotograf flickrdan (kaynak)