31.7.07

Dönüş

Evet yine uzun zaman kayboldum değil mi? :) İyiyim iyi. Bu defa melankoli yok ;)

Tatile gittim. Önce Antalya - Adrasan'da sevimli bir otelde 6 gün kaldım. Ankara'ya dönmem gerekti, o yüzden uzatamadım tatili. Bir sürü fotoğraf çektim ama bu defa arkasında değil içinde olduğum fotoğraflar yoğunluktaydı. :D Dershanede yaz programı başladı, tanıtım dersleri, haftanın 3 günü gidiyorum. Onun dışında yayın işleri oluyor arada onun için toplanıyoruz. Bu arada bizimkiler de seçimden sonra hemen tatile gittiler. Ben gidemedim onlarla :/ Benim iş günlerime rastlıyordu gidişleri, git gel yapılamayacak kadar uzaktalar. Ben de bu kabus gibi sıcaklarda evde tıkılı kalmayayım diye Ereğli'ye gittim. Lakin yarın dersim olduğu için burdayım.

Doğal afet gibi sıcak yaa. Derslerde artık eriyorum(z). Klima da yok sınıflarda, gerçi olsa 2 günde indirirler zıpalar. Bırak ki OKS zıpalarını, ÖSS e"şş"ekleri bile... Florasanın arasına sigara izmariti sıkıştıran insanlar klimaya kim bilir ne yaparlar. Neyse... Sınıfta eridikten sonra eve dönüşte otobüste de buharlaşıyorum. "Buhar halde bile olsa evdeyim, oh apartman da serinmiş" diye düşünerek eve çıktığımda sauna etkisiyle tekrar yüzyüze geliyorum. Böcek falan girecek diye camları da açamıyorum. Biraz açıp geri kapatıyorum o kadar. Gece odamın camı kapalı oluyor. :( İşte Ereğli'ye de sırf o yüzden kaçtım. En azından cam açık yatarım diye :D Yağız faktörü var bi de. Dönüş yolu o kadar zor oldu ki, otobüste gözümü kapattıkça Yağız geldi gözümün önüne. Zıpa tüm stresimden arındırdı beni desem yeridir.

Hayatı onla yeniden keşfetmek o kadar keyifli ki. Bir çocuk parkı ne kadar anlamlı gelir ki bir yetişkine. Ama yıllar sonra ilk kez bir çocuk kadar şendik Yağız'ı eğlendirmeye çalışırken. Keşke her istediğimde görebileceğim yakınlıkta olsaydı.

Ooofff...
Sevda çok uzaklarda,
Yıldızların da ötesinde
Bilmem nasıl yakalarım kuşlaaaaaaaaaarrrrrr
Kuşlaaaaaarrrrrrr
Ya umutlar biterse
Gidemem gidemem gidemem
O kadar uzaklara gidemem
Tek çarem sonsuzluğa atın beni kuşlar.

Böyle işte, yıllar sonra bu şarkıyı tekrar keşfettim. 100 keredir falan da dinliyorum art arda. Melankoliye bağladım yine :D

Yok yok iyiyim. Bakiim bi, hımm kalbim hala atıyor, biraz hızlı ama olsun ;)

Neyse yeter bu kadar. Şimdi uzun yazarım bi süre daha yazamam. Ne güzel yaz için planlarım vardı, blogun arayüzünü değiştirecektim. Hazır skinler kullanmadığım için biraz kasacaktım. Lakin benim kasılmama gerek kalmadı, dershane yaptı bu işi :D Hiç ağlamaya hakkım yok, attım imzayı sözleşmenin altına. Tamam dedim. Daha da bir şey demiyorum. İyi geceler kuşlar!