Zor

Anlamını yitirince birkaç şey ahengi kayboluyor hayatın. Sinirlerin bozuluyor, bazen biraz başın dönüyor, sendeliyorsun, gözlerinden birkaç önemsiz yaş süzülüyor ama dayanılmayacak gibi değil. Geçeceğini düşünüyorsun her ne kadar geçmeyecek olsa da. Gelince hepsi bir arada geliyor sıkıntıların. Biliyorsun ki daha kötüsü henüz yaşanmadı! Burda da Murphy yasaları geçerli. Ve hiçbir zaman bir sonraki bundan daha iyi olmayacak.

Sonuna çok var mı hayatın? Çünkü şimdi başlasam hiç ara vermeden önümüzdeki 26 yıl boyunca ağlayabileceğimi sanıyorum.