Çok Zaman Geçti

Merhaba günlük,

Hiç bu kadar ara vermemiştim değil mi? Blogu açmayalı bile aylar oluyor. Arkadaşlarımın bloglarını da takip etmiyorum ne zamandır. Zaten çoğu yazmayı bırakmış. Heveslerin zamanla geçtiğini doğruladık sanırım. Artık yazsam da okunmayacakmış gibi bir his var içimde. Buna rağmen bir kaç gündür sana yazasım, içimi dökesim, sana her şeyi anlatasım var. Gene anlaşılması zor cümleler kurasım var. Özledim seni. :)

Michael Jackson'un ölmesi beni çok üzdü öncelikle onu yazayım. Çocukluğuma ait bir anı, bir dönem sadece başlangıç noktasına sahipken artık bitiş noktasına da sahip oldu. Böylece bir devri kapattık. Çok üzücü oldu. Az önce bir kaç tane klibini izledim, çocukça bir haz aldım izlerken. Buruktu biraz... Tuhaftı.

Senle görüşmeyeli neler neler oldu günlük. Öncelikle artık bir evlilik cüzdanına sahip olduğumu söyleyeyim. 3 Şubat'ta nikahımızı yaptık, şimdi o Bayburt'ta kısa dönem asker, döndüğünde düğünümüzü yapıp yeni evimize, yeni şehrimize gideceğiz inşAllah. Yeni şehrimiz Amasya oldu. :D Bir kaç yıl orda kalacağız gibi görünüyor bakalım.

Ben ağustosta eş durumu tayin isteyeceğim. İnşAllah çıkar da daha fazla burda kalmam. İnanılmaz derecede sıkıldım burdan, hiç sevemedim zaten. Çok az iyi insanla karşılatım burda. Bir daha il sınırlarına dahi girmek isteyeceğimi sanmıyorum. Okulum, iş arkadaşlarım, ilçe milli eğitim çalışanları hepsi çok zorluk çıkardı bana. Dershaneyi özledim. Çok fazla çalışıyor olsam da bunu severek yapıyordum. Şimdi bir takım prosedürler için saçma sapan bir yığın iş yapıyoruz ve bu beni çok sıkıyor. Mantıkla işleyen neredeyse hiçbir şey yok burda.

Torpil, sendikacılık, particilik, cemaatçilik hepsini burda gördüm ben. Benim için öğretici ve hatta deneyim kazandırıcıydı. Deneyimlerim de hep sancılı oldu. Buna da şükür diyeyim, yeni gideceğim yerde burayı aramak istemem.

Her neyse buraları geçeyim belki bir sinir anımda yine senle paylaşmak isterim, bilmiyorum, şimdi değil. Bir nevi askerlik yaptığımı varsayıyorum, geçecek hepsi. Hem asker yolu bekliyorum hem askerlik yapıyorum.

Salı akşamı Ankara'ya dönüyorum. Benim için uzun bir yaz tatili olacak. Bir sürü hazırlık yapılacak. Tayinim çıkar çıkmaz 1 hafta içinde göreve başlamam gerekiyor. O yüzden ağustos sonuna kadar ev ve eşya işlerinin tümünü halletmem lazım. Zaten tüm eşyalarımı aynı yerden aldım. Getirip her şeyi kuracaklar, çok fazla stres yaşamamayı umuyorum. Tüm bunları onsuz yapacak olmam biraz sıkıcı olacak. İyi tarafından bakmaya zorlarsam kendimi, ona süpriz olacak her şey. :D

Hayal kuruyorum bol bol, şu sıra yapmayı en çok sevdiğim şey bu. Evimizi düşünüyorum, oda oda kafamda tasarladım, döşedim. Banyodaki çöp kovasına kadar aklımda her şey. Hayal kurarken materyal kullanıyorum o derece. Alışveriş sitelerinin en yakın takipçisiyim. Sadece nevresim takımlarına bakmak bile bana inanılmaz derecede haz veriyor. Saatlerimi geçiriyorum denilebilir. İyi ki böyle siteler var, yoksa Beyşehir'de ne yapabilirdim bilmiyorum. Ev arkadaşımla bütün mobilya mağazalarının katolog ürünlerini model model, isim isim ezberledik. Piyasadaki fiyatlara hatrı sayılır biçimde hakimiz. İşte böyle bir yaşam formuna dönüştüm. :)

Bu arada ev arkadaşım yaklaşık 3 hafta önce evlendi. Onun eşyalarını dizdik. Her şey çok sevimli oldu. Çok güzel bir gelin oldu :) İnşAllah hayat boyu mutlu olur ve eşinden hiç ayrı kalmaz :D Şimdi en büyük duamız bu, nedeni de çok açık değil mi? Beklemekten çok sıkıldım. Burda aynı durumu yaşayan ya da yaşamış bir sürü insanla tanıştım. Hepsine sabır diliyorum.

Sevgiyle birlikte yaşadığımız evi de boşaltalı 1,5 ayı geçti. Başka bir arkadaşın yanına çıktım. Dilek de çok keyifli muhabbetler ettiğim bir arkadaşım. Allahtan ev arkadaşlarımla iyi anlaştım. Beyşehir'e başka türlü katlanmak namümkün.

Bekliyorum, gün sayıyorum, sabırsızlanıyorum, özlüyorum. Çok çetin dönemlerden geçiyorum anlayacağın. Şu günler bir an önce geçsin istiyorum. İşte böyle günlük, gene yazmaya çalışacağım. Şimdilik hoşça kal.