28.10.05

Ruhum Asla

Mutlu birşeyler yazmak için açtım bu sayfayı. Zaten kötü değilim, biraz haksızlığa uğramışlığın verdiği gerginliği taşıyorum ve boynum da kıldan ince kalıyor. Hep öyle olmaz mı zaten? Bizimkilerin çok rahat bırakmasından mıdır nedir kimsenin buyruğu altına giremiyorum belki de. Ben iyi bir insan değil miyim?

Camdan bakınca kuru yaprakların hâlâ yemyeşil çimenin üstündeki duruşu, bir yağmur damlasının suratıma çarpışı, güneşin penceremden sonbahara inat yakışı, sesimin tınısı, gözümdeki meneviş, hayatın damağımdaki kekremsi tadı , hatırlıyorum iyi insan olduğumu. Ben artık iyi insan değil miyim?

Kanatlarım taşımaz beni artık, büyüdüm. Zaman! iyi yanlarımı törpüledin mi? Ben eski ben değil miyim?

-------------------------------------

çok sevdim
sevdim
seni
çok üzdün
üzdün
beni
uykusuz bir gece
ve saat epey geç
aklımda bir sorun var ve elimde cevap
sabah olsa ben bi kere sızsam
ve sonra tekrar uyanıp da konuşsam
hayat hayat
diye ben
hayat hayat
dinle beni
bırak bırak peşimi
bırak bırak
peşimi benim
hayat ben vazgectim

bu dünya cok elips
hayat cok edepsiz
adımı bile koymuslar
benden habersiz
belki konusmak da yaşamak gibi
belki çok gereksiz
çok gereksiz
bedenim senin ama hayat
ruhum asla
diye ben
hayat hayat
masumum
bırak bırak
peşimi
bırak bırak peşimi benim
hayat ben vazgeçtim

geri ver geri ver geri ver
her şeyi her şeyimi her şeyi baştan
yeni baştan
çok üzüldüm çok üzdüler beni hayat sayende
o insanlar insanlar insanlar var ya
hepsi hepsi kadar en çok masum
ve biraz da suçluyum
ama sen çok günahkârsın hayat
hâlâ masumum hayat
ama herkes kadar günahkârım
çok sevdim seni hayat
sevdim seni ama
hayat seni ben secmedim
çok çok üzdün beni hayat
çok sevdim
hayat seni ben affetmedim

Cem Adrian - Hayat... Ben...