Esra istifa! Esra istifa!

Gün geçmiyor ki bir şeye canımı sıkmayayım. Şu sıra depresyondayım sanırım, değilsem de yakında girerim. :P Çekip gitme isteğimi zaman zaman dile getirmiştim, şimdi bir kez daha dile getirmek istiyorum. Mekiğime LPG taktırır taktırmaz uçuyorum. 10 güne kadar yalnızlık günlerim de başlayacak, annemler gidiyorlar, ben de onlarla gitmek istiyorum lakin ayağımda prangam var. :/ Bir daha dönüp dönmemek umrumda değil... ben de gitmek istiyorum! Walla korkuyorum yalnızlıktan, sessizlikten, güvensizlikten, özlemekten ve daha bir sürü şey.

Tuğus'la konuştuk dün, çok trajik bir konuşmaydı "pesimist olan bendim ama sana şunu söylemeliyim: hayat güzel Esra" dedi. Evet hayat güzel, hayat her şeye rağmen güzel. Eğer güzel olmasaydı şu an burda olmazdık. Öyle değil mi? Hayatta kalmak için çektiğimiz ezayı şöyle bir düşününce gerçekten kayda değer bir şeyler buluyor olmalıyız. Bulamıyorsanız sorunu kendinizde arayın. (bkz. aramaya inanmak) :P

Günlük modundan çıkalı epey oldu, artık haftalık yazılar bile yazmıyorum. Aslında yazacak anlatacak öyle çok şey var ki, sadece içime atıyorum. Sorulunca "bilmiyorum" diyorum. Bir tek şey biliyorum, bazı kırgınlık ve kızgınlıklarım var gideremediğim. İçimde kopan şeyleri onaramıyorum. Pişmanlıklarım var gözlerimden dökülen, yüzümü düşüren. Kaybettim geleceğe dair inançlarımı. LPG yi bir an önce taktırıp gitmek istiyorum. :P

Neyse Tireddisco yine laf edecek melankolik saykodelik pink diye... Uzatmayayım. Sadece öyle kopuk bir dönem geçiriyorum. Ocak 7'ye kadar böyle sürer sanıyorum. Bu demek oluyor ki en berbat doğum günüm bu yıla tesadüf ediyor. Ben de merak ediyordum her yıl daha berbat olabilir mi diye... :D

Efendim geçen gün ki konserden bahsedemedim günlerdir abuk subuk şeylerle uğraşmaktan. Sinirliydim zaten Pilli Bebek zımbırtısına. Kuzen kuzen gittik konsere yine,Canan abla, Gökhun ve ben. Gökhun'u bu derece sıkılmış görmemiştim daha önce :D Neyse aramızda ya da dışarıdan birisiyle tartışmadan FD çıktı ve neşemiz yerine geldi. Ertesi gün 10 saat dersi olan birisi için fazla yoruldum. Uykuya daldığımda saat 3'dü. C.tesi iş çıkışı wowTurkey buluşusu vardı. Şehir fotoğraflarımı paylaştığım, bunun yanında haber ve sohbetleri de takip ettiğim nezih bir forum. İleride bir fotoğraf turu yapmayı da planlıyoruz. Hala çekip gitmemiş olursam katılmayı düşünüyorum :D Toplantıda katılımcı sayısı fena değildi, çok uzun ve derin sohbetler yapamadık, aşırı uykusuzluk ve yorgunluk nedeniyle erken ayrılmak zorunda kaldım. Keyifli insanlarla tanışmaktan mutluyum.

Pazar ise zümre toplantımız vardı. Zaten o günden beri hüzünlüyüm. Çok garip bir gündü.Bir şeylerin asla eskisi gibi gitmeyeceğine olan inancım pekişti. İşte o gün karar verdim gitmek gerektiğine. İstifa eder etmez gidiyorum! :P