Giderken

Giderken ardında
Koca bir şehir
ve koca bir şehir dolusu
yabancılar bırakıyorsun.
Soğuk bir sonbahar
ve ardından kış
Birbirine yabancı bir yığın bakış
ve göz yaşları bırakıyorsun
Giderken hüzünlü bir not
notun üstünde
el izini bırakıyorsun
Oysa ellerini bırak burda
üşüyünce üstümü örtersin
ağlayınca başımı okşar
göz yaşımı silersin
Ellerini bırak burda
biraz daha hayatta kalmak için
tutunacak bir şey bırak
düşüyorum...
Anne giderken ardında
bir harabe bırakıyorsun.


Giderken yanında götür
aklında götür
aklına getirme buraları
beni de götür.
Yalnız korkarım
ağlarım bilirsin
dayanamam en çok sensizliğe...
Bir dua, bir damla yaş
buruk bir hüzün
yanık bir gül kokusu
ve kuru çınar yaprakları
en çok da
Baba giderken yanında beni de götür!